yahoo on Wed, 19 Feb 2003 14:41:01 +0100 (CET) |
[Date Prev] [Date Next] [Thread Prev] [Thread Next] [Date Index] [Thread Index]
[Nettime-nl] Hoe de wereld de komende 20 jaar om zijn as draait?! |
Hoe de wereld de komende jaren om zijn as draait
Of:
de neergang van de VS en de opkomst van China
Binnen 20 jaar ziet de wereldeconomie en de
wereldpolitiek er volkomen anders uit. De almacht van de Verenigde Staten loopt
op zijn einde. Niet alleen door Bush, maar door de maatschappelijke en
economische ontwikkelingen in Amerika zelf en in de wereld. In 2020 is China de
grootste macht op aarde en de EU nog steeds de tweede grootste
macht.
Hieronder zal ik vier ontwikkelingen beschrijven die
tot deze gigantische omslag zullen leiden. Ten eerste de enorme schuld van
Amerika. Ten tweede de lange termijn economische ontwikkeling van de Kondratieff
golf en de vergrijzing in de Westerse wereld. Als derde de opkomst van China en
andere Aziatische tijgers. Als laatste de spanning tussen het Christelijke
Westen en de Islam.
Het
is misschien een verrassing voor u, maar de VS leeft al jarenlang van
buitenlands geld. Amerikaanse bedrijven, burgers en overheid geven meer uit dan
ze binnnkrijgen. Ook vandaag hebben ze weer anderhalf miljard dollar van het
buitenland geleend. Dit proces is al ruim een decennium aan de gang. De helft
van de New Yorkse wolkenkrabbers is bijvoorbeeld in Japanse handen. Europa en
het Midden-Oosten financieren het grootste deel van de Amerikaanse staatsschuld.
Dit gaat prima, zo lang iedereen Amerika als de veiligste haven ter wereld
beschouwt. Zo´n jubelstemming, weten we sinds de internethype, kan heel snel
omslaan. De huidinge dalingen van de dollar en aandelenkoersen zijn maar een
voorbode van de schok die deze crash gaat
geven.
Deze
crash komt waarschijnlijk pas als de oorlog tegen Irak duur uitpakt voor de VS.
Of wanneer de lange termijn economische Kondratieff golf onder zijn nulpunt
daalt. Op dit moment zijn we net de top gepasseerd van deze 35 jaar durende
economische conjunctuurgolf en zijn we begonnen aan de afdaling. Tussen 2014 en
2020 zal deze lange conjunctuurgolf op zijn dieptepunt zijn. Dan komt de echte
depressie. Net op het moment dat de eerste babyboomers met pensioen gaan en een
hele kleine groep werkenden voor heel veel niet-actieven moet zorgen. Het
pensioenstelsel zoals in Nederland, waarbij werkenden geld opzij zetten in
pensioenfondsen is vrij uniek. In Europa doet alleen Groot-Britannie het net zo.
Alle andere Europese landen hebben een omslagstelsel. Het omslagstelsel houdt in
dat de huidige werkenden de pensioenpremies ophoesten voor de huidige
gepensioneerden. Na 2015 groeit de groep gepensioneerden enorm en een groot deel
van hen heeft recht op veel pensioen. Over dertig jaar wordt elke
gepensioneerde, niet langer door vier, maar door twee werkenden onderhouden. Dit
blijkt voor geen enkel land in Europa op te brengen, alleen door Nederland en
Groot-Britannie. Dit tekort gaat voor grote tekorten op de begrotingen van
regeringen zorgen en is daarom de bom onder de stabiliteit van onze nieuwe euro.
Kleine kans dat hij dit overleeft.
De
Aziatische bevolkingsopbouw ziet er heel anders uit. In Azië zijn veel jonge mannen en vrouwen, die
keihard willen werken om vooruit te komen. Ze hebben een kennisachterstand, maar
zijn die razendsnel aan het inhalen. China stuurt bijvoorbeeld grote aantallen
talentvolle studenten de wereld over om hun MBA te halen aan Westerse
universiteiten.
De enorme
hoeveelheden goedkope arbeidskrachten, gekoppeld aan grote discipline en
zakeninstinct maken Azië een
sterke macht. Alleen
Azië lijdt nauwelijks onder de Westerse
neergaande conjunctuur en groeit stevig door. Deels juist vanwege de crisis in
het Westen. Vanwege de crisis zoeken Westerse bedrijven naar kostenbesparingen
en besteden daardoor de productie steeds vaker uit aan Azië. De real-time informatieverschaffing van
moderne IT systemen en internet maakt het ook mogelijk om steeds meer diensten
uit te besteden. Een Indiase klantendesk die emails van Amerikaanse bedrijven
beantwoordt is steeds normaler. We staan nog maar aan het begin van deze
verschuiving van productie en macht naar het Oosten. Ook omdat diensten lokale
produkten zijn. Verzekeringen of bankdiensten moeten lokaal op maat gesneden en
aangeboden worden. Aziatische bedrijven zullen natuurlijk sneller voor
Aziatische aanbieders kiezen. Terwijl het Westen juist drijft op haar
dienstensector.
Een
andere reden waarom Azië de
grootste macht op aarde gaat worden is de godsdienstoorlog tussen het
Christelijke Westen, onder
leiding van de VS. Tegen de Islam en het moslimfundamentalisme en terrorisme in
het bijzonder. Azië
wordt de ´lachende´ derde in dit conflict, waarvoor Bin Laden op 11 september
2001 de aanleiding creerde. George W. Bush is het type leider dat gelooft in een
onwrikbaar goed en kwaad. God heeft de VS geschapen om de vrijheid in de wereld
te verspreiden en hij zal daarvoor zorgdragen. Hij heeft zijn religieuze roeping
gevonden en zal daarom niet rusten voor hij de lont in het kruidvat heeft
gestoken. Als de oorlog tegen Irak uitbreekt, zal dit het proces van scheiding en haat tussen
Westerse Christenen en Moslims versnellen. De onvermijdelijke enorme
verwoestingen zullen wereldwijd op tv zijn, waardoor anti-Amerikanisme wordt
bevorderd en de chaos in de wereld vergroot. Het biedt verdere voeding aan de
gedachten bij Moslims dat zij altijd de pineut zijn. Jong, arm en donker
tegenover blank, oud en rijk. Nu kan de wederzijdse haat echt losbarsten.
Willekeurige terroristische aanslagen en bijna net zo erg: continue angst voor aanslagen, zullen het
plezier van leven en de economie in een dalvlucht brengen.
Hierdoor
zal het Westerse bondgenootschap verder splijten. De ongetwijfeld steeds hardere
reacties op het terrorisme van het Westen en de politiestaat die dat met zich
meebrengt, zulllen een einde maken aan het vrije democratische Westen en aan
onze morele superioriteit.
Alles opgeteld ontstaat het volgende beeld voor de
komende 20 jaar. Tussen 2014 en 2020 is de lange conjunctuurgolf op zijn
dieptepunt. Net op het moment dat de eerste babyboomers met pensioen gaan. Dit
leidt tot grote financiele (pensioen)problemen in de EU en de VS. Gekoppeld aan
de gigantische schulden van Amerika die door een eventuele oorlog verder zullen
groeien, betekent dit de nekslag voor het vertrouwen in de Westerse
economie.
Als
de godsdienstoorlog tussen het Christelijke Westen en de Fundamentalistische
Islam daadwerkelijk losbreekt, zal dit een enorme impact op de Westerse welvaart
en het welzijn hebben. Deze oorlog zal hevige investeringen in veiligheid vergen
en de individuele vrijheid en privacy enorm aan banden leggen. Ook economisch
zal de strijd grotere effecten hebben dan op het eerste gezicht lijkt. Oorlog is
niet alleen slecht voor de consumptie en dus voor de economie. De strijd zal
zorgen voor veranderingen in het consumptiepatroon van consumenten. Westerse
produkten zullen minder in trek raken en veel concurrentie ondervinden van eigen
produkten en merken van Azie en het Midden-Oosten. Politieke voorkeuren gaan
meespelen in het koopgedrag. Waar Arabische kinderen nu nog gek zijn op Nikes en
Coca-Cola is die aantrekkingskracht straks grotendeels
voorbij.
Azië
blijft grotendeels buiten dit
conflict en zal ook daardoor sterker worden, onder andere door de grotere vraag
naar hun eigen produkten. Het anti-Amerikanisme zal ook daar sterker worden. In
India leeft dit ressentiment al volop. De EU zal zich net als nu tussen de VS en
de Islam en Azië
opstellen en daardoor minder zwaar getroffen worden dan de VS.
Laten we duimen dat de derde wereldoorlog niet
uitbreekt. Misschien kan de oorlog vermeden worden als het Bush lukt snel een
democratisch Irak te bouwen. Als we onze markten openstellen voor buitenlandse
produkten en moeite doen om onze democratische verworvenheden te exporteren naar
met name Islamitische landen. Dit is een effectieve manier om verschillen te
overbruggen en samen tot iets positiefs te komen. In plaats van onze
(godsdienst)verschillen te benadrukken.
Als
de strijd wel losbarst kunnen we hoop putten uit het adagium dat zonder dalen
geen pieken bestaan. Dat zou kunnen betekenen dat we na 2020. Na de crisis en de
oorlog vanuit gedeelde smart een nieuwe tijd ingaan waarin we een gezamenlijke
visie op de wereldproblemen en het wereldbezit kunnen ontwikkelen. En de
wereldproblemen met zijn allen te lijf gaan in plaats van
elkaar.
Leo van Loon, 6 februari 2003