Re: [Nettime-nl] nogmaals - over ontmoeting en antagonisme

[Eric Kluitenberg <epk@xs4all.nl>]

geachte nettime-nl'ers,

Eerlijk gezegd vind ik dat deze posting niet meer zoveel toevoegt aan de discussie, die nu dreigt te ontaarden in een ordinaire flame war. Daarvan zijn er al veel te veel.

Ik vind het relevanter om de vraag te onderzoeken waar tegenwoordig de plekken zijn waar micro en macro politiek en cultuur elkaar nog kunnen ontmoeten - als die er al zijn - en de vraag of in  het huidige gepolariseerde politiek / culturele klimaat die ontmoeting überhaupt nog mogelijk is?  Is het nog mogelijk te denken in termen van dialoog en gesprek, of is het alleen nog mogelijk te denken in termen van antagonisme?

Ik ben niet a priori tegen conflict - sterker nog, het publiek domein is voor mij allereerst een ruimte van conflict en niet een ruimte van consensus (in de beste Hannah Arendt traditie). 

Maar vervolgens zie ik activisme in zijn verschillende vormen en gedaantes en rond verschillende issues vooral als een signaal-functie voor allerlei zaken die niet goed zitten in de samenleving / wereld (en dat zijn er heel erg veel). Dat signaal moet echter vervolgens wel aan iemand en ergens geadresseerd worden en de vraag daarbij is waar en aan wie?
Op basis van de vele projecten, discussies, experimenten en  meer waar ik de afgelopen jaren bij betrokken ben geweest denk ik dat de plekken waar urgente kwesties geadresseerd kunnen en moeten worden niet uitsluitend in on-line media, of in print of massa-media moeten worden gezocht. De fysieke ontmoeting blijft enorm belangrijk om een hele reeks redenen.

Naar aanleiding van de inspirerende 'take the square' beweging in Zuid-Euopa heb ik onlangs een tekst gepost op de tactical media blog getiteld "The Tactics of Camping", die over dat fysieke, belichaamde aspect gaat en de relatie tussen het fysieke en gemeidëerde. Zie: http://blog.tacticalmediafiles.net/?p=106

Vandaar ook dat ik juist plekken als Schijnheilig, maar ook De Balie in dit verband zo belangrijk vind. Ik zie echter wel, zoals eerder gesteld, dat het enorm moeilijk is geworden die ontmoetingen tussen micro en macro cultuur en politiek te organiseren, althans in een niet strikt antagonistische vorm (protest / demonstratie / politie-geweld / flame wars etc.).

Intussen heb ik ook Yoeri Albrecht gesproken over de onderhavige controverse en hem de vraag voorgelegd hoe hij de positie van De Balie hierin ziet, of het samenbrengen van het micro en macro perspectief, van marge en mainstream als je zo wil (ik houd niet zo van die termen) nog steeds een opdracht voor de organisatie is. HIj ziet dat nog steeds als een absolute lkernfunctie van De Balie, waarbij ook alle afwijkende meningen aan bod moeten kunnen komen, ook aan de rechterzijde van het politieke spectrum.

Dat roept de vraag op of een plek als De Balie nog die functie kan vervullen en hoe dat dan precies zou moeten? Kan het een plek zijn (nog steeds of opnieuw) om inmiddels hogelijk gepolariseerde perspectieven bijeen te brengen. En zo niet waar zijn dan de plekken waar het activistische belang, de urgentie, kan worden geadresseerd aan de rest van de samenleving en aan de strategische macht? Bovendien gaat het niet slechts om Schijnheilig of De Balie - idealiter moeten er juist heel veel verschillende plekken zijn waar die ontmoeting gestalte kan krijgen. Maar hoe organiseer je zoiets? Hoe voorkom je de volledige marginalisering van de activistische boodschap?

Is het nog mogelijk een dergelijke strategische dialoog op te bouwen? Yoeri dacht in ieder geval dat het gesprek nu juist meer dan ooit moest worden gevoerd - ik vraag me daarbij vooral af of er nog een bereidheid is om te luisteren, van alle kanten?

Als je de conclusie zou trekken dat de ontmoeting en het gesprek een gepasseerd station zijn, dan is het alternatief eigenlijk alleen een politiek en cultureel antagonisme. Dat is niet noodzakelijk een slecht ding, mits je het bijvoorbeeld invult langs de lijnen van Chantal Mouffe's pluralistische antagonisme. De expressie van differentie en conflict wordt dan een middel om eenzijdige en schadelijke tendensen in de samenleving in een andere richting te bewegen. (antagonisme dus (geen gepolder) maar wel een vorm die pluralisme essentieel in tact laat en dat sluit volgens mij dogmatisch eigen gelijk denken uit)

Uiteindelijk heb je toch enige vorm van gedeelde ruimte nodig om vooruit te komen anders wordt het slechts een botsen van botte macht. Ik ben nog niet zover om de mogelijkheid van het creëren van  plekken van ontmoeting tussen de verschillende schaal-niveau's en realiteiten van cultuur en politiek als een gepasseerd station te beschouwen en heb zowel Schijnheilig als De Balie daarin nog niet afgeschreven, maar ik zie het wel als toenemend problematisch in het huidige hevig gepolariseerde maatschappelijke klimaat.

In ieder geval zou ik veel liever over dit soort vragen willen nadenken en discussiëren. Hoe deze vitale functies her uit te vinden on- en off-line?

groeten,
eric


On Jul 12, 2011, at 12:47, merijn oudenampsen wrote:
> Beste mensen,
> 
> voor wie het eventueel interesseert.. een nieuwe paragraaf in het De
> Balie verhaal.
> ik heb me een beetje laten meeslepen door het lezen van de
> scheldkritieken van Lodewijk van Deyssel,
> http://www.dbnl.org/tekst/deys001hgmp03_01/deys001hgmp03_01_0015.php
> 
> Maar goed, tussen al het pathos zitten misschien nog wel enkele
> interessante observaties..
> 
> groetjes
> 
> Merijn

______________________________________________________
* Verspreid via nettime-nl. Commercieel gebruik niet
* toegestaan zonder toestemming. <nettime-nl> is een
* open en ongemodereerde mailinglist over net-kritiek.
* Meer info, archief & anderstalige edities:
* http://www.nettime.org/.
* Contact: Menno Grootveld (rabotnik@xs4all.nl).