Geert Lovink on Sun, 28 Feb 1999 00:40:24 +0100 (CET) |
[Date Prev] [Date Next] [Thread Prev] [Thread Next] [Date Index] [Thread Index]
nettime-nl: artikel van schone kleren kampagne (ccc@xs4all.nl) |
From: ccc@xs4all.nl (SKK) De media en de Schone Kleren Kampagne Artikel voor de N5M3-bijlage van Ravage De Schone Kleren Kampagne (SKK) probeert via campagnes de arbeidsomstandigheden van arbeiders en arbeidsters die kleding produceren te verbeteren. Via acties, protestbrieven, speciaal lesmateriaal voor jongeren en infotours probeert de SKK consumenten in Nederland bewust te maken van de omstandigheden waarin kleding wordt gemaakt. Hierdoor wordt de druk op winkelbedrijven en fabrikanten opgevoerd waardoor die de arbeidswetten in acht gaan nemen. Het Schone Kleren gevoel.... De Schone Kleren Kampagne bestaat al ruim acht jaar en is opgericht naar aanleiding van een staking op de Filippijnen. Inmiddels zijn er "Clean Clothes Campaigns" in de hele wereld. In Europa zijn er tien SKK's in negen landen, in België zijn er zelfs twee. De doelstelling van het SKK is om door brede samenwerkingsverbanden van maatschappelijke organisaties en vakbonden de arbeidssituatie van arbeiders van kleding en sportschoenen wereldwijd te verbeteren. Veel westerse bedrijven hebben productiefabrieken in Azië of Latijns Amerika, of ze besteden het uit aan andere bedrijven, de zogenoemde subcontracting. Vaak worden essentiële arbeidsrechten geschonden in deze fabrieken. Het minimumloon wordt niet uitbetaald, arbeiders mogen zich niet aansluiten bij een vakbond,ze werken vaak onder onveilige on ongezonde omstandigheden, ze worden gedwongen om onbetaald over te werken en soms worden arbeiders ook fysiek mishandeld. De SKK informeert via campagnes consumenten over de misstanden in deze fabrieken en mobiliseert mensen om deel te nemen aan haar protesten. Dit gebeurt door informatie te ‘vertalen' naar verschillende doelgroepen. Om sportschoenengigant Nike aan te pakken werd bijvoorbeeld een mobilie expositie voor scholen ontwikkeld. Voor winkelpersoneel werd een speciale quiz ontwikkeld waarin zij haar kennis van misstanden in productielanden kon testen en ontwikkelen. De Schone Kleren Kampagne is in de tussentijd uitgegroeid tot een netwerk van bijna 200 maatschappelijke organisaties en vakbonden in Europa. Niet alleen C&A maar ook vele andere grote kledingmultinationals zijn ‘wakker geschud': door akties, brieven, onderzoek, congressen, publieksmanifestaties, tournees van vakbondsactivisten, tribunalen en onderhandelingen. Campagnes De Schone Kleren Kampagne richt zich voornamelijk op de multinationale ondernemingen, arbeidsomstandigheden en mensenrechten. De campagnes focussen zich op een aantal firma's. Hierdoor kunnen middelen zoals onderzoek maximaal worden ingezet en het is ook publicitair gezien gemakkelijk. Een andere reden is dat kleine firma's minder macht hebben. Voorbeelden zijn C&A in Nederland, Hennes&Mauritz in Zweden en Nike (overal). Deze benadering heeft goede resultaten gehad, maar er zijn ook negatieve kanten aan. Mensen denken dat slechts één firma de arbeidsrechten niet respecteert en dat alle anderen wel goed zijn. Of wanneer de firma het beleid iets aanpast, zoals C&A en H&M allebei hebben gedaan, dat het probleem dan is opgelost, terwijl er meestal maar erg weinig verandert. Er is veel mis in de wereld en de arbeidsomstandigheden in fabrieken is daar maar een van. Toch meent de SKK dat dit een belangrijk onderwerp is om actie op te voeren, omdat kleding een erg goed voorbeeld is om aan mensen het onderliggende verhaal te vertellen. Globalisering en economische groei zijn de toverwoorden van deze tijd, en investeringen zijn het beste dat een land kan overkomen omdat dat werkgelegenheid en in het kielzog daarvan welvaart zou brengen. Door kledingproductie als voorbeeld te nemen kan aangegeven worden dat dit verhaal niet klopt. De werkgelegenheid is er wel, maar als de lonen te laag zijn om van te leven en als mensen gedwongen arbeid verrichten dan kunnen er vraagtekens gesteld worden bij de juistheid van ongebreidelde groei. De uitbuiting van vrouwen en kinderen, de nadelen van internationale arbeidsdeling, kortom de offers die gebracht worden in de productielanden opdat de westerse consumptiemaatschappij in tact blijft; dit alles komt samen in de campagnes rondom schone kleding. SKK roept zelden een boycot uit van een producent omdat de arbeiders dan helemaal geen inkomen meer hebben. In plaats daarvan probeert zij overtredingen te bestrijden en via consumenten de druk op het bedrijf op te voeren. De groei van het aantal SKK's in diverse landen kan voor een groot deel verklaard worden doordat mensen die kritisch staan ten opzichte van globalisering nu aan een gedeelte ervan kunnen werken. En het werkt! Via protestbrieven en doelgerichte campagnes is een aantal uitwassen van schending van arbeidsrechten tegengegaan. Een aantal brieven uit Europa kan soms voldoende zijn om het management van een fabriek met de vakbond aan het praten te krijgen. In Zimbabwe bijvoorbeeld zijn onder andere dankzij de protestbrieven onderhandelingen weer geopend met de vakbond over 2000 ontslagen arbeiders. Slagen in lagen De SKK maakt voortdurend gebruik van verschillende methoden om mensen te informeren en te mobiliseren. Er zijn campagnes die gericht zijn op de directe consumenten van artikelen die vaak onder slechte arbeidsomstandigheden worden geproduceerd. Zo is er samen met de jongerenorganisatie CNV een workshop voor jongeren ontwikkeld, de Air Files. Dit is een dia- serie over twee buitenaardse wezens, Frieda en Scotty die de aarde bezoeken op zoek naar sportschoenen en daar erachter komen dat de omstandigheden waarin deze schoenen worden geproduceerd niet ideaal zijn. Aan de hand van deze workshop gaan jongeren zelf discussieren over kleding en kledingproductie. Meer dan 1500 jongeren zijn inmiddels aan het denken gezet over de productie van hun favoriete sportschoen. In de campagne rondom de Euro 2000 zullen vooral voetballers en sportfanaten worden aangesproken. Doordat de campagnes zich direct op de doelgroepen richten kan een maximaal resultaat bereikt worden. De SKK doet meer dan reageren op misstanden in het productieproces. Zij is in 1994 begonnen met de onderhandelingen over een Eerlijk Handels Handvest, een gedragscode met acht eisen erin, die voor de gehele uitbestedingsketen moet gelden en een onafhankelijke controle, onder toezicht van een speciaal op te richten stichting. Samen met de FNV, NOVIB en de SKK zijn de gesprekken begonnen, inmiddels zijn ook het CNV en enkele branche organisaties erbij betrokken geraakt. Met het Eerlijk Handels Handvest hopen we een nieuw sterk middel in handen te hebben om bedrijven ertoe te zetten mee te werken aan het verbeteren van de arbeidsomstandigheden in de kleding- en sportgoederenindustrie. Media De SKK heeft geen echte officiële mediastrategie. Simpelweg komt het erop neer dat wij basisinformatie verzamelen en deze zodanig weergeven dat het voor de achterban van de meer dan tweehonderd groepen op Europees niveau die met schone kleren productie bezig zijn toegankelijk is. De media wordt vooral ingezet voor publieksvoorlichting, solidariteitsacties en het aan de kaak stellen van bedrijven. Een voorbeeld van solidariteitsacties zijn de urgent appeals. Regelmatig komen klachten binnen van arbeiders uit het Zuiden over schendingen van arbeidsrechten zoals verplicht en onbetaald overwerk, mishandeling van arbeiders en het verbod op vakbonden. De SKK organiseert, samen met andere Europese SKK's zo'n drie maal per jaar een protestbrieven-actie hierover. Naar aanleiding van een concrete case worden consumenten gevraagd om een protestbrief te schrijven of te ondertekenen naar het management van een dergelijke fabriek, naar overheidsinstellingen of naar de winkelbedrijven die kleding in de fabriek laat produceren. Kledingarbeidsters die strijden voor een leefbaar loon, normale werkuren of een vrije dag per week kunnen zo direct ondersteund worden door mensen uit het westen, waar mogelijk internationaal. Tweehonderd mensen in Nederland hebben zich hiervoor al opgegeven. Er zijn verschillende manieren om de aandacht van de pers te krijgen: persberichten schrijven of een persconferentie beleggen, een paar Aziatische specialisten naar hier halen om als getuige te kunnen optreden, en natuurlijk de vertrouwde straatacties, bij een winkel of fabriek. Het verzamelen van oude schoenen van bezorgde consumenten en deze dumpen bij het Adidas kantoor was goed voor nationale persaandacht in België. In Nederland werd een afdeling van Vendex dichtgeplakt met plastic vanwege een vakbondsstaking in Zimbabwe. Een draagbaar winkelraam visualiseerde productieomstandigheden en protesten, en reisde van land naar land. Of wat te denken van de Australische bijdrage in de internationale NIKE-campagne: er werd een immense geurvreter gemaakt, om de stank van slechte arbeidsomstandigheden weg te krijgen. In Engeland maakten jongeren zelf een nieuwsblad om onder jongeren te verspreiden. In Spanje werd gebruik gemaakt van een op personen gerichte campagne. Zeven voetbalspelers werden bedolven onder 50.000 protestkaarten over de werkomstandigheden in de sportgoederenbranche. De SKK zet veel onderzoeken direct op internet. Internet wordt zo in feite een naslag medium dat gebruikt kan worden als een on line archief. Het blijft echter wel moeilijk om al deze informatie op een juiste manier te structureren zodat het toegankelijk blijft. Internet is een interessant medium omdat het de kans biedt om de informatie en reclame van bedrijven te weerspreken op hetzelfde niveau. Bij een medium zoals televisie met haar reclameblokken die in totaal wel enkele uren per week beslaan zou dat bijvoorbeeld nooit kunnen. Daar voeren bedrijven de boventoon om hun producten die nog goedkoper zijn dan de concurrent aan te prijzen. De meeste groepen zijn te klein om in hetzelfde reclameblok de kijker uit te kunnen leggen waarom de prijzen zo laag zijn. Internet biedt veel meer mogelijkheden om bedrijven via hetzelfde medium van repliek te dienen. Dankzij diverse protesten in allerlei landen kunnen de grote winkelbedrijven en producenten nu niet langer de wensen van consumenten negeren. In 1990 kopte het Utrechts Nieuwsblad bij de start van de Nederlandse Schone Kleren Kampagne: "C&A vindt actie onrechtvaardig en onaangenaam" Woordvoerder Remarque van C&A werd verderop in het artikel geciteerd: "Ik kan instaan voor 99 procent van de kleding die bij ons in de rekken hangt. Nu kunnen actievoerders wel zeggen dat dat niet zo is, maar laten ze in plaats van iets te roepen maar eens met bewijzen komen." In 1998 kunnen we in de Volkskrant lezen dat "C&A is wakker geschud". Het bedrijf heeft inmiddels een gedragscode die de vrijheid van vereniging omvat en een eigen controle-instantie die een jaarverslag publiceert. En onafhankelijke controle? Opnieuw de Volkskrant: "Er is nog geen goede controle-instantie die onafhankelijk, objectief en terzake kundig is", zegt woordvoerder van C&A Greene geëmotioneerd. "We sluiten ons daar ook niet voor af. Wij zijn al jaren op dit vlak bezig, pragmatisch. Daar zijn we trots op, maar we hebben het probleem nog lang niet opgelost". In de toekomst wil de SKK de toegankelijkheid van informatie vergroten en meer mensen bewust maken van de arbeidsomstandigheden van arbeiders in kleding en sportschoenen fabrieken. De SKK denkt hierbij aan het geven van digitale workshops, het binnendringen van de website van bedrijven of het linken naar digitale steden om consumenten te onderscheppen wanneer zij op het punt staan om een on-line aankoop te doen. Net zoals we vroeger consumenten op straat aanspraken als zij een winkel wilden binnengaan...... Kader 1: Het EK voetbal 2000 In juni 2000 worden de Europese kampioenschappen georganiseerd door Nederland en België. Het SKO organiseert samen met IRENE een kampagne rondom de arbeidsomstandigheden waaronder sportartikelen worden geproduceerd, meestal in ontwikkelingslanden. Bekende merken als Nike, Adidas, Puma en Reebok zullen worden aangesproken op de ‘schone'; productie van hun artikelen. Sommigen van hen hebben een eigen bedrijfscode, die gericht is op sociale omstandigheden. In het kader van dit project zijn er verschillende plannen, zoals het verkopen van fair play tickets, journalisten naar landen laten reizen waar sportartikelen worden geproduceerd om zelf te zien hoe de arbeidsomstandigheden zijn. Bekende sporters die oorspronkelijk uit deze landen komen worden gevraagd om mee te reizen om daarna als getuige te kunnen optreden over de arbeidsomstandigheden. In december zal tevens een grote aktie plaatsvinden tijdens het moment van loting (12 december 1999). In verschillende Europese landen wordt een loting gehouden, en voor en tijdens de wedstrijden wordt een tournee georganiseerd langs alle acht stadions. In Nederland is dat Arnhem, Rotterdam, Eindhoven en Amsterdam. De exacte plannen zijn nog niet bekend dus ideeën zijn erg welkom. Verder heeft de SKO nog veel hulp nodig bij de uitwerking van deze plannen, dus meld je aan! (tel: 020-4122785, email:ccc@xs4all.nl) Kader 2: Geen schandaal aan mijn voeten: zaterdag 15 mei om 13.00 uur op de Dam Op 15 mei wordt op de Dam in Amsterdam een afsluiting gehouden. Ongeveer duizend jongeren worden verwacht om te protesteren tegen werkomstandigheden van arbeiders in fabrieken die sportartikelen produceren. Er zijn discussies met vertegenwoordigers van bekende sportartikelen en SKK, er komen acts van Housers, Hip Hoppers, Skaters, Gabbers en voetballers etc. De grootste protestbrief aller tijden zal worden aangeboden aan wanpresterende sportschoengiganten. Op deze brief staan schoenafdruken van consumenten die wel sportschoenen willen dragen maar alleen als deze worden geproduceerd met inacht neming van arbeidsrechten. Kader 3: Next five minutes. De Schone Kleren Kampagne heeft inmiddels een intensive samenwerking opgebouwd met netwerken van organisaties in productielanden. Bijvoorbeeld met het Asian Migrant Centre en het Asia Monitor Resource Centre. Beide organisaties zetten zich in om de arbeidsomstandigheden in Azie te verbeteren en voeren zelf campagnes uit in de regio. Samen met deze organisaties wordt een presentatie gegeven op het Next Five Minutes festival. Secretariaat van de schone kleren kampagne: Rik, Anne, Nathalie, Ineke, Vivian, Nina, Joris en Esther http://www.cleanclothes.org http://www.xs4all.nl/~ccc -- * Verspreid via nettime-nl. Commercieel gebruik niet toegestaan zonder * toestemming. <nettime-nl> is een gesloten en gemodereerde mailinglist * over net-kritiek. Meer info: list@dds.nl met 'info nettime-nl' in de * tekst v/d email. Archief: http://www.factory.org/nettime-nl. Contact: * nettime-nl-owner@dds.nl. Int. editie: http://www.desk.nl/~nettime.